SOYADI KANUNU
SOYADI
KANUNU
Kanun
Numarası : 2525
Kabul
Tarihi : 21/6/1934
Yayımlandığı R.
Gazete : Tarih : 2/7/1934 Sayı : 2741
Yayımlandığı
Düstur : Tertip : 3 Cilt : 15 Sayfa : 506
Bu Kanun ile ilgili tüzük
için, “Tüzükler Külliyatı” nın kanunlara
göre düzenlenen nümerik
fihristine bakınız.
Madde 1 – Her Türk öz adından başka soy adını da taşımağa
mecburdur.
Madde 2 – Söyleyişte, yazışta, imzada öz ad önde, soy adı
sonda kullanılır.
Madde 3 – Rütbe ve memuriyet, aşiret ve yabancı ırk ve
millet isimleriyle umumi edeplere uygun olmıyan veya iğrenç ve gülünç olan
soyadları kullanılamaz.
Madde 4 – Soy adı seçme vazifesi ve hakkı evlilik birliğinin
reisi olan kocaya aittir.
(İptal birinci cümle: Anayasa Mahkemesi’nin 8/12/2011 tarihli ve
E.: 2010/119, K.: 2011/165 sayılı Kararı ile.) Koca ölmüş ve karısı
evlenmemiş olursa veyahut koca akıl hastalığı ve akıl zaifliği sebebiyle vesayet
altında bulunuyor ve evlilik de devam ediyorsa bu hak ve vazife karınındır.
Kocanın vefatiyle karı evlenmiş veya koca evvelki fıkrada
zikredilen sebeplerle vesayet altına alınmış ve evlilik de zeval bulmuş ise bu
hak ve vazife çocuğun baba cihetinden olan kan hısımlarından en yakın erkeğe ve
bunların en yaşlısına yok ise vasiye aittir.
Madde 5 – Mümeyyiz olan reşit soy adını seçmekte serbesttir.
Akıl hastalığı ve akıl zaifliği dolayısiyle vesayet altına alınmış
olan reşidin adını babası, yok ise anası, bu da yok ise vasisi seçer.
Madde 6 – En büyük mülkiye memurunun vereceği müzekkere
üzerine Cumhuriyet Müddeiumumisi, 3 üncü maddedeki memnuiyete uygun olmıyarak
soy adı kullananların bu adı değiştirmelerini ve tarihte ün almış olanlara
ilişik anlatan adların, hilafını iddia ile, kullanılmamasını mahkemeden
istiyebilir.
Kanunla taayyün eden unvanlar mahfuzdur.
Madde 7 – Bu kanunun neşri tarihinden itibaren iki yıl
içinde gerek soy adı olmıyanlar ve gerekse soy adlarını değiştirmek istiyenler
taşıyacakları adı Hükümetin tayin edeceği şekilde nüfus kütüklerine geçirilmek
üzere bildirirler. Bu iş için verilecek her nevi evrak pul resminden muaftır.
Madde 8 – Soyadı seçme işlerinde çıkacak ihtilafları
halletmek ve kendiliklerinden soyadı seçmiyenlerle anası babası belli olmıyan
çocuklara ad takmak ve bir adın kanunun istediği şekle uygun olup olmadığı
hakkında karar vermek salahiyeti ana kütüğün bulunduğu yerin en büyük mülkiye
memuruna aittir.
Madde 9 – Valiler ve kaymakamlar soyadlarının nüfus
kütüklerine ve doğum kağıtlarına doldurulması işinde diğer Devlet dairelerinde
münasip gördükleri memurları iş bitinceye kadar yardımcı olarak nüfus
dairelerinde çalıştırmağa salahiyetlidirler.
Madde 10 – Bu kanunun tayin ettiği müddet geçtikten sonra
soyadlarını değiştirmek istiyenler Kanunu Medeninin bu baptaki hükümlerine tabi
olurlar.
Madde 11 – Soyadlarını nüfus kütüğüne ve doğum kağıtlarına
yazma işinde ihmali görülen memurlar hakkında kaymakamlar bir haftalığa, valiler
on beş günlüğe kadar maaş kesme cezası verebilirler. Bu kararlar kati olup ilk
ödenecek maaştan kesilir.
Madde 12 – Kanunun tayin eylediği zaman içinde soy adını
memurlara bildirmiyenlerden beş liradan on beş liraya kadar ve bu iş için
Hükümetçe verilecek vazifede ihmali görülen muhtarlar ve ihtiyar heyetleri
azasının her birinden ve belediyelerce memur edilenlerden on liradan elli liraya
kadar hafif para cezası alınır. Bu cezalar mahalli idare heyetleri karariyle
verilir ve vali veya kaymakamların tasdikı ile katileşir.
Madde 13 – Bu kanunun tatbik yollarını gösterir bir
Nizamname yapılacaktır.
Madde 14 – Bu kanun neşri tarihinden altı ay sonra mer'iyete
girecektir.
Madde 15 – Bu kanunun hükümlerini yerine getirmeğe Dahiliye
Vekili memurdur.
|