Dünya nın hızla dengesinin degiştigi bu cagda,her insan gibi ben de duşunce uretebilir, care arayabilirim diyerek dusuncelerimi paylasmak istedim.
En once ulke olarak neler yapabiliriz.
Benim 0nerim;
Ulke olarak bos verimsiz olan arazilerin on yıl gibi kısa bir zaman dilimi içinde ekonomik degeri olan ağaçlarla süslenmesi.Benim gibi duşunen insanların çogunlukta oldugunu duşunuyorum.Orman Bakanlıgı önderliginde diger kurum ve kuruluşlar işbirligi ile ulkemin dort bir yanında cırılcıplak ulkemin ayıbı olarak atıl duran arazilerin iklim ve toprak ozelliklerine gore agaçlandırılması çok zor olmasa gerek.
Olusturulacak fonla çalışmanın mali kaynagı elbette bulunabilir. Basın-yayın ve gazetecilerimizle kamuoyu olusturabiliriz. Okullarımızdan mezun olan pırlanta gibi Ziraat Mühendisleri, Ziraat Teknisyenleri kaliteli insan kaynaklarımızı harekete geçiremez miyiz? Başta Universitelerimiz, Tarım İl Müdürlüklerimiz, Orman Mudurluklerimiz,gonullu kuruluşlarımız ve halkımızın destegi ile sinerji oluşturabiliriz.
İssiz genclerimize ekmek kapısı olusturamaz mıyız? Mahkumlardan faydalanamaz mıyız?
Bu calısmayı sosyal icerik kazandıramaz mıyız? Kap-kac, hırsızlık gibi sosyal yaralarımızı saramaz mıyız? Genclerimizi agaç sevgisi insan sevgisi kazandıramaz mıyız? Gecen on yıl içinde gelişen agacları ekonomiye kazandıramaz mıyız?
Mantar agacı, Gunluk agacı,kereste değeri olan agaç fidanı yetistirecek kapasitede zeki becerikli uzmanlarımız oldugundan hiç şüphem yok.
Hep başkalarına el mi açacagız, Benim güzel ulkemin insanı bu kamburlarla mı yaşayacak.
Un var.Seker var. Yag var.Usta desen alası var. Biz ne zaman helva yapacagız.
Sevdiklerinize gönderin
Yazdırın