NEDEN

Çayırın yeşili daha yeşildi. Güneş baharın yaza dönüşümündeki ısı farklılığını hissettirmeye başlamıştı. Gökyüzü masmavi idi. Uzaklarda bir iki bulut kümesi kasabanın insanlarını seyrediyordu. Hafiften rüzgar esiyor, serinliği ruha ayrı bir ferahlık veriyordu.

Kısa pantolonlu,perçemli oğlan çocuğu elinde bir gece öncesi babasıyla büyük uğraş vererek kiraz dallarından yaptıkları uçurtmayı uçurabilmekle meşguldü. Uçurtma bulutlarla dostluk için can atıyor, rüzgarın şiddetiyle kuyruğunu toplayarak yalpalıyor, onlara erişebilmek için her yolu deniyordu. Gerek uçurtmada, gerekse oğlan çocuğunda başarmanın çabası, onun takdir edilesi düzeyi had safhada idi. Bulundukları yerden bayağı uzaklaşmışlardı. Zaten hangi varlık menşeinden uzaklaşmaz kiŞ Çevresinde kimse yoktu. Yaşam yalnızlığın sergi salonu değil miŞ Uçmak, uçurulabilmek için ortamı kollamak gerekir. İstenilen her şart ve koşulda her zaman gerçekleşmez. Carettaların yumurta bırakış öyküsünü, ipek böceğinin kozasını örüş serüvenini izlediği belgesellerden anımsadı.

Rüzgar hızını artırmıştı. Güneş birkaç kara bulutun ardına gizlenmiş, sessizliğe bürünmüştü. Nerede idi o sıcak yüzüŞ Rüzgar acımasız esmeye başladı, kara bulutların dostu olmuştu. Brütüs bile Cezar'ı hayal kırıklığına uğratmamış mıydıŞ Kralın soytarısının sinsi bakışlarını düşündü .Bukelamunun renk değiştirişi, dostluk düşmanlık kavramının aynı kavram olabileceğini anlayabilir miydiŞ

Yağmur başladı… Uçurtma irtifa kaybediyordu. Oğlan çocuğu ıslanan çimenler üzernde düşe kalka koşturdu. Ama,nafile… Uçurtma yanına düştü. Kırılmıştı! Babasıyla düşlediklerinin biranda kara bulutların haraketleriyle bittiğini, uçurtmanın özgürlüğü ile umudun tükenişinin haşin kader olabileceğini biliyor muydu acabaŞ.. O bunları bilemezdi. Saflığı, kara bulutların birkaçının evrende umutları karartabildiğini, çürümeyi, kokuşmayı anlayamazdı elbette…Tıpkı benim hala anlayamadığım gibi.

*Dr.ErgunTEMİZKAYA

ISPARTA
etemizkaya@mynet.com

Makaleler

Dr.Ergun TEMİZKAYA