[ A |
B |
C |
D |
E |
F |
G |
H |
I |
J |
K |
L |
M |
N |
O |
P |
Q |
R |
S ]
[ Ş |
T |
U |
V |
W |
X |
Y |
Z |
1 |
2 |
3 |
4 |
5 |
6 |
7 |
8 |
9 |
0 ]
Bir küstüm çiçeğidir, ergenliğe soyunmamış yalnızlıklar.
Hem herkes, hem her şey olmaya hazır, hem hiç bir şey
olmamaya kararlı,
Öyle kırılgan dururlar.
Büyür üstlerinde gece,
Belki bir Kaş mavisi kadar korkunç ve güzel gökyüzü,
Dünyanın çatısına gerili delik deşik bir örtü,
Uzar, uzar ,uzar
Belki şimdi, en ağır zamanında ömrün,
Sıyrılır yatağından, ki gün görmemiş karanlığıdır,
Çıplak bir mavi kadın,
Hiç sevilmemiş,
Portakal çiçeği toplar:
Güz geçer ömründen, tenimde kokusu var,
Anlamıyor musun,
Savrulan sarışın yapraklar gibiyim?
Dokun bana ,
Gözlerim bir insan sıcaklığı özler,
Konuş,
Ben, bütün beden dillerini bilirim.
Biterse ses ,
Ay boşalır yuvasından dökülür suya,
Tek bir keman çalmaz,
Mum söner, söner aydınlık,
Dağılır dört bir yana iç kanatıcı bir kırılganlık;
Ay yanar, su yaralar...
Ölür gece,
Sevdam kanar.
Ay vurur, ay parçalar...